div id='wrapper-video'>

Բարի գալուստ Գոռ Վարդանյանի անձնական բլոգ... Այստեղ գրված յուրաքանչյուր միտք հեղինակի մտավոր սեփականությունն է և յուրաքանչյուրն, ով կցանկանա ինչ-որ կերպ կիսվել ստեղծագործությամբ կամ տարածել այն` պարտավոր է նշել հեղինակի անուն-ազգանունը, կամ հղում կատարել դեպի հեղինակի անձնական բլոգ... Շնորհակալություն և բարի ընթերցում...

21.04.2016

ԵՐԲ ԿՈՂՔԻՍ ՉԵՍ


Երբ կողքիս չես, այս աշխարհում
Ամեն բան ինձ խորթ է թվում,
Միապաղաղ, պաղ, անտարբեր…
Երբ չես ժպտում, աչքերիս մեջ 
Լուռ նայելով, և անդադար հմայելով,
Աշխարհն աչքիս դատարկվում է, անէանում… 
Երբ այն դաժան հեռուներում 
Դու խոսում ես, ես չեմ լսում ձայնդ քնքուշ,
Խենթանում եմ, փոթորկվում է ծովը հոգուս…
Հոգիս տանջվում խենթ կարոտից,
Մռայլվում է լույսն արևի ճամփաներիս,
Օրս դառնում խավար գիշեր լույս ցերեկով…
Եվ արևի ջերմությունը մեկ է դառնում
Իմ անտարբեր սրտի համար, չի ջերմացնում,
Մրսած հոգիս իր շողերով չի տաքաքցնում … 
Ամենուրեք փնտրում եմ լոկ հայացքը քո,
Արևաշող ու ․միշտ փայլող աչքերդ ջերմ,
Եվ ջերմացնող ու կյանք տվող ժպիտդ վեհ…
Երբ կողքիս չես ամենուրեք փնտրում քեզ…

Комментариев нет:

Отправить комментарий



Դեպի վերև Դեպի սկիզբ Դեպի վերջ Դեպի ներքև Ընթերցում Դադար